خنجر پنهان (انگلیسی: The Hidden Blade) مشهورترین سلاح و از نمادهای محفل اساسین‌ها است. این سلاح که روی دست (از روی لباس یا زیر لباس) نصب می‌شود در حالت عادی پنهان و در غلاف است ولی به محظ حرکت دادن، به شکل خودکار از محل خود خارج و برای استفاده آماده می‌شود. از سلاح هم می‌توان برای مبارزه تن به تن (جایگزین خنجر کوچک یا شمشیر) و یا فقط برای کشتن با یک حرکت استفاده کرد. سلاح پس از استفاده با همان حرکت قبلی به محل خود بازمی‌گردد.

در طول تاریخ شناخته شده بشر، خنجر پنهان پرکاربرترین سلاح در میان اساسین‌ها بوده که در گذر زمان به آن قبلیت‌های جدیدتری نیز افزوده می‌شد. همچنین استفاده از سلاح خنجر مخفی محدود به اساسین‌ها نماند و برخی دیگر از افراد نظیر تمپلارها نیز انگشت شمار از آن استفاده می‌کردند.

طراحی

درابتدا برای استفاده از خنجر پنهان (Hidden Blade) نیاز بود انگشت حلقه شخص قطع شود زیرا تیغه دقیقا از همین محل خارج می‌شد و برای باز شدن سلاح ضروری بود؛ همچنین بریدن انگشت نماد تعهد یک اساسین به محفل و سلاحش و همچنین رسیدن اساسین به درجه‌ای بودکه امکان استفاده از خنجر مخفی را پیدا کرده بود. به این ترتیب همه اساسین‌هایی که در قلعه مصیاف بدون انگشت حلقه بودند دوره‌های آموزشی را پشت سر گذاشته و به مرحله استفاده از سلاح خنجر پنهان رسیده بودند. پس از این و در قرن سیزدهم، طراحی و ساخت خنجر پنهان اصلاح گردید به شکلی که دیگر نیازی به قطع کردن انگشت نباشد. با این حال این نوع طراحی از دوران رنسانس به بعد به صورت گسترده مورد استفاده اساسین‌ها واقع شد. همچنین از این دوره به بعد، به جای قطع انگشت حلقه، نماد عقیده اساسین روی انگشت داغ می‌شد.

هیچ توضیح دقیقی از چگونگی عمل خنجر پنهان در خروج و ورود تیغه ذکر نشده است. با این حال در طراحی‌ها مشخص است که یک سازوکار کنترلی پیچیده در داخل محفظه وجود دارد که به گفته ادوارد کن‌وی، با یک اشاره مچ دست تیغه را به بیرون و با همان حرکت تیغه را به غلاف می‌کشد. تیغه‌ها نیز ممکن است براثر ضربات شدیدتر آسیب پذیر باشند. برای مثال جیووانی آئودیتوره و پسرش اتزیو هر دو در مقاطعی تیغه پنهان خود را در جریان مبارزات کشته شده می‌دیدند. همچنین دانکن والپول نیز اساسینی بود که در جریان مبارزه با ادوارد کن‌وی شکست.

سازوکار تیغه پنهان در کدکس پیج‌های الطائر

تاریخچه 

نخستین استفاده ثبت شده از خنجر پنهان در قرن پنجم پیش از میلاد و توسط یک اساسین ایرانی به نام داریوس (متفاوت با داریوس هخامنشی) بود. او از خنجر پنهان برای قتل خشایار شاه پادشاه ایران که متحد تمپلارها بود استفاده کرد. در اواخر قرون وسطی، محفل اساسین‌ها به شکل منظم به خنجرهای پنهان مجهز شدند که برتری زیادی برای اساسین‌ها ایجاد کرد. سلاح سبک، کاربردی و از دید پنهان بود و ک اساسین به بهترین شکل از آن در ماموریت‌ها استفاده می‌کرد. الطائر ابن لا احد پس از شکست مربی‌اش المعلم به رهبری محفل رسید. او پس از این در دوره‌ای از سیب عدن استفاده کرد تا راهی برای بهبود عملکرد خنجر پیدا کند. او درنهایت موفق شد روشی برای ساخت سلاح بدون قطع کردن انگشت حلقه بیابد و طرح آن را در کدکس پیج‌هایش بکشد.

اتزیو و خنجر پنهان

از قرن ۱۵ به بعد نسخه اصلاح شده خنجر پنهان در میان محافل اساسین‌ها در سرتاسر جهان رواج پیدا کرد. این نسخه که بدون نیاز به قطع کردن انگشت حلقه و با یک تلنگر ساده باز و بسته می‌شد نزد اساسین‌ها به شدت جذاب گردید. همچنین سلاح می‌توانست به شکل مستقل در مبارزات تن به تن جایگزین شمشیر و خنجر شود. جیووانی آئودیتوره از معدود استفاده کنندگان این گونه سلاح بود که با مشت گره کرده از آن بهره می‌برد. پس از مرگ جیووانی و در دوره پسرش اتزیو، لئوناردو داوینچی با مطالعه کدکس پیج‌های الطائر قابلیت‌ها و انواع جدیدتری را برای خنجر پنهان ساخت. ساخت خنجر پنهان دوم، نصب سلاح گرم، پرتاب سم و ... از آن جمله بودند که روی یک خنجر پنهان سوار می‌شدند. در عثمانی و محفل اساسین‌های استانبول، اساسین‌ها نوعی جدید از خنجر مخفی ساختند که نوعی قلاب از آن خارج می‌شد. این خنجر که خنجر قلاب‌دار نام داشت، هم در مبارزه و هم در بالا رفتن سریع از دیوارها کاربرد بسیار موثری داشت. اساسین‌های هندی در این دوره از یک تیغه اضافی و اساسین‌های چینی از یک خنجر پنهان در کف پا و نصب شده در کف پوتین نیز استفاده می‌کردند.

اتزیو از خنجر پنهان ساخته شده توسط داوینچی استفاده می‌کند

در قرن ۱۷، استفاده از دو خنجر پنهان در میان اساسین‌ها رایج شده بود. ژولین دو کاس به عنوان یک قاچاقچی سلاح تعداد زیادی از این سلاح‌ها را با خود به حوزه کارائیب برد. او که بعدها به تمپلارها پیوست درکارکرد برخی از سلاح‌ها نیز تغییراتی ایجاد کرد. در زمان نامعلومی، مربی اساسین‌های سابق مستعمرات سیزده گانه نوعی از خنجر پنهان را به دست آورد که دارای محور بود و به خنجر پس از خروج اجازه چرخش ۹۰ درجه می‌داد. به این ترتیب خنجر پس از خروج در کف دست قرار می‌گرفت و اساسین می‌توانست از آن به عنوان یک خنجر مستقل استفاده کند. این سلاح بعدها بیشتر توسط کانر کن‌وی مورد استفاده واقع شد. در دوران انقلاب فرانسه نیز محفل اساسین‌ها در این کشور، نوع جدیدی از خنجر مخفی را ابداع کردند که به خنجر فانتوم مشهور شد. بر روی این خنجر پنهان، سازوکار کمان زنبورکی قرار داشت که در زمان استفاده باز و در حالت عادی بسته بود.

در دوران مدرن، هنوز خنجر پنهان جزئی از سلاح‌های استاندارد اساسین‌ها محسوب می‌شد و درمبارزات نزدیک کاربرد داشت. با این وجود استفاده از سلاح بسیار محدود بود و رفته رفته نیز به میراث محفل تبدیل شد. یکی از استفاده‌های معدود از سلاح مربوط به اساسین سابق دنیل کراس بود که با خنجر مخفی یکی از مربیان اساسین‌ها را کشت. دزموند مایلز نیز که بر اثر استفاده از ماشین آنیموس و اثر بلیدینگ به توانایی‌هایی از اجدادش دست پیدا کرده بود از خنجر پنهان استفاده می‌کرد. این سلاح توسط لوسی استیل‌من ه او داده شده بود.

مبارزه 

هدف اصلی از ساخت خنجر پنهان، بخشیدن حداکثر توانایی مخفی‌کاری به یک اساسین بوده است. به این ترتیب الطائر در دوران جنگ‌های صلیبی سوم از خنجر در موارد معدود و به عنوان تمام کننده استفاده می‌کرد. او دشمنان پریشان، روی زمین افتاده را با یک ضربه خنجر پنهان می‌کشت. همچنین تنها مورد استفاده مستقیم و در نبرد تن به تن، زمانی بود که الطائر در دفاع از خود در برابر ضربه حریف جاخالی می‌داد و سپس به عنوان ضدحمله از خنجر مخفی استفاده می‌کرد زیرا به شکل مستقیم نمی‌شد روی حریف هوشیار از این سلاح استفاده کرد.

پس از این الطائر با سیب عدن کارکرد سلاح را بهبود بخشید. با نصب صفحات فلزی در اطراف تیغه، استقامت و پایداری قرارگاه آن افزایش یافت و امکان استفاده در مبارزات تن به تن فراهم شد. همچنین به همین دلیل و برای کاهش وزن، تیغه‌ها کوچک‌تر شدند. با استفاده همزمان از دو خنجر مخفی اینچنینی، اساسین‌ها برتری تاکتیکی زیادی نسبت به دشمنان در مبارزات تن به تن پیدا کردند. به دلیل نصب دو سلاح سبک از این نوع، اساسین در ضدحمله‌ها نیز سریع‌تر اقدام می‌کرد.

سازگاری‌ها و ارتقاها 

کدکس پیج‌های الطائر 

در مطالعات خود از سیب عدن، الطائر چند روش برای ارتقاء و بهبود عملکرد سلاح پیشنهاد و در کدکس پیج‌هایش ترسیم کرد. گرچه الطائر به شکل محدود خودش نیز از این نمونه‌ها استفاده کرد ولی بعدها این کدکس پیج‌ها توسط اتزیو آئودیتوره پیدا شد و با کمک داوینچی به مرحله ساخت رسید. یکی از اولین نمایش‌ها غیر از استفاده از سلاح بدون قطع انگشت، ساخت خنجر پنهان دوم بود که روی دست دیگر نصب می‌شد. این خنجر کوچک‌تر و کاربردپذیرتر بود و به اساسین امکان کشتن دو دشمن در یک زمان را می‌داد. صفحات فلزی نصب شده در اطراف قرارگاه تیغه نیز باعث افزایش استقامت و امکان استفاده از تیغه به عنوان سلاح جایگزین شمشیر و خنجر را می‌داد. به ین ترتیب می‌شد در مبارزات تن به تن استفاده کاملی از آن برد.

ارتقاهای دیگر شامل افزودن قابلیت تیغه سمی و تفنگ پنهان بود که ر روی خنج مخفی نصب می‌شد و بسته به شرایط توسط اساسین استفاده می‌شد.

داوینچی 

اتزیو پس از ورود به رم و ملاقات با لئوناردو داوینچی، نوع جدیدی از ارتقا به نام پرتابگر دارت سمی را دریافت کرد. این پرتابگر که روی خنجر پنهان نصب می‌شد قادر بود تا مخفیانه دارت سمی حمل و با یک اشاره اساسین آن را به هدفش شلیک کند. این کار از آنجایی که بدون صدا انجام می‌شد به توان مخفی‌کاری اساسین خللی وارد نمی‌کرد.

همچنین بنا به درخواست اساسین فرانچسکو وچلیو، لئوناردو قصد ساخت تفنگ پنهان برای او را داشت که با مخالفت اتزیو از این کار صرف نظر کرد. در عوض او نوعی کمان زنبورکی قال نصب برای خنجر مخفی ابداع و برای نصب به فرانچسکو داد.

خنجر قلاب‌دار 

خنجر قلاب‌دار نوع اصلاح شده‌ای از خنجر پنهان بود که توسط اساسین‌های ترک در دوران اولیه امپراتوری عثمانی ابداع شد. این نوع خنجر پنهان به عنوان سلاح دوم نصب می‌شد و به جای خارج شدن یک تیغه ساده، تیغه‌ای قلاب دار از آن خارج می‌شد. قلاب منحنی روی تیغه در اهرم کردن روی دیوارها کاربرد زیادی داشت و به سریع‌تر بالا رفتن از بناها کمک می‌کرد؛ افزون بر آن امکان استفاده به عنوان سلاح را نیز داشت.

یوسف تعظیم چگونگی کار با خنجر قلاب‌دار را به اتزیو نشان می‌دهد

پس ز ورود به شهر، اتزیو با رهبر اساسین‌های استانبول یوسف تعظیم ملاقات کرد و در جریان پیشرفت‌های استفاده شده در محفل اساسین‌های ترک قرار گرفت. او یک خنجر قلاب‌دار از یوسف تحویل گرفت که جایگزین خنجر مخفی ثانویه خود کرد. پس از این اتزیو قادر بود با سرعت بیشتری از بناها بالا برود، از Ziplineها استفاده کند و علاوه بر استفاده به عنوان سلاح در مبارزه با دشمنان، توان مانور بیشتری نیز در مبارزات تن به تن داشته باشد.

خنجرپای پنهان 

شائو ژون به عنوان یک اساسین چینی از نوع جدیدی از تیغه پنهان استفاده می‌کرد که در کف پا و پوتین نصب شده بود. این سلاح کارکردی مشابه خنجر پنهان نصب شده روی دست داشت و تفاوت آن در خروج و ورود از کف پا بود. این سلاح توسط اساسین‌های چینی استفاده می‌شد. افرادی که بخشی از آموزش‌های آن‌ها درخصوص هنرهای رزمی بود و یک اساسین چینی به راحتی می‌توانست در جریان مبارزات از این نوع خنجر علیه دشمنانش استفاده کند.

خنجر محوردار 

خنجرهای مخفی محوردار توسط اساسین‌های مستعمرات سیزده گانه در قرن ۱۸ استفاده می‌شد. این نوع از خنجرها که به مراتب مرگ‌بارتر بوده و جایگزین هر دو سلاح مخفی اولیه و ثانویه شده بودند، پس از خروج از غلاف خود ۹۰ درجه در محورشان می‌چرخیدند و در کف دست قرار می‌گرفتند. به این ترتیب قدرت مانور از بالا به پایین در مبارزات تن به تن نیز اضافه می‌شد و به سلاحی کامل بدل گردید؛ تیغه پنهان و خنجر مستقل. این سلاح که توسط آکیلیز داون‌پورت به کانر داده شده بود در جریان شکار حیوانات نیز برای کانر مفید واقع شده بود.

خنجر محوردار امکان چرخش ۹۰ درجه‌ای داشت

خنجر فانتوم 

خنجر فانتوم نوع دیگری از خنجر پنهان بود که توسط محفل اساسین‌هی فرانسوی استفاده می‌شد. این سلاح که در قالب افزونه به خنجر پنهان نصب می‌شد از کمان زنبورکی الهام گرفته بود و دارای یک فرم کمانی تاشو بود که در زمان استفاده باز و تیر متصل به زه با اشاره اساسین پرتاب می‌شد. این پرتابگر قدرتمند بود و تیر را در مسافت‌های طولانی و بدون صدا شلیک می‌کرد. همچنین تیرهای استفاده شده نیز قدرتمند بودند و معمولا با یک تیر حریف از پای در می‌امد. وجود یک پرتابگر قدرتمند، کوچک و سبک با کارکردی اینچنینی امکان نصب و پرتاب انواع دیگری از تیرها از جمله تیرهای سمی را نیز فراهم کرده بود. در این دوره آرنو دوریان پس از اثبات توانایی‌اش به شورای اساسین‌های پاریس این نوع افزونه را از پیر بلک دریافت کرد.

خنجر فانتوم